Jednego dnia usłyszał ,że Kawaguchi Ekai wrócił z podróżny do Tybetu (był on tym pierwszym japońskim Mistrzem Zen który odbył taką podróż), który miał dać mowę: „ Droga Bodhisatwów” Kawaguchi Ekai nauczał, że nie jesteśmy wstanie pokryć całego świata miękką skórą, ale póki mamy buty na nogach buty, jesteśmy w stanie dojść wszędzie cały czas idąc po skórze. Głosił również, że mimo iż nie jest możliwym by przykryć dachem cały świat, chroniącym nas przed deszczem, to jeśli każdy posiadałby parasol, wszyscy byli by w stanie przed deszczem się ochronić. Idąc za tym, mimo, że nie możliwym wydaje się uwolnienie każdej pojedynczej osoby od cierpienia, to jeśli jedna osoba doświadczyła końca cierpienia, pozostali ludzie będą tym zainspirowani, i również u nich pojawi się aspiracja by nosić „skórzane buty i parasol” oświecenia. To jest drogą Bodhisatwów. Nawet jeśli pojedyncza osoba nie jest wstanie wyzwolić całej ludzkości, może ona pokazać, że istnieje taka możliwość i zamanifestować „ prawdziwe  światło”.

Yamada Mumon Roshi został uczniem Kawaguchi Ekai, lecz intensywna i surowa praktyka Zen spowodowała, że zachorował na gruźlicę. Długie lata spędził żyjąc w izolacji, czekając na koniec. Gdy pewnego słonecznego dnia czerwca, zobaczył kwiaty Nandiny doświadczył przebudzenia.

Napisał ten wiersz:

„Wszystkie rzeczy objęte są uniwersalnym umysłem,
Poweidzał mi chłodny wiatr, tego poranka.”

Również jego ciało zostało wyleczone. By dalej zgłębić realizacje prawdziwej Natury Buddy, wszedł w bramy Empukuji, na wiele lat zanim przeniósł się do Tenryuji , gdzie kontynuował swoje zrozumienie Umysłu Buddy do wieku 51 lat, pod okiem Seisetsu Genjo Roshiego.

Następnie rozpoczął nauczanie jako Mistrz Zen w Shokufuji w Kobe.

Okres Drugiej Wojny Swiatowej był bardzo aktywnym czasem w jego życiu. Nauczał wielu zagranicznych uczniów, brał udział w uroczystości otwarcia Daibosatsu Zendo w Stanie Nowego Yorku odwiedził Mount Baldy Zen Centra w Kaliforni, podróżował do Meksyku i Indii gdzie wybudował japońską świątynię w Bodhgaya, miejscu Oświecenia Buddy. W Europie pomagał inicjować duchową wymianę miedzy Chrześcijaństwem i Buddyzmem.

W późniejszym okresie został opatem Reiunin, Kansho-san (głównym opatem) gałęzi Myoshinji szkoły Rinzai oraz dyrektorem Honazono Collage . Był wspaniałym nauczycielem i wielkim mistrzem, z wieloma uczniami. Do końca swoich dni żyjąc jako prosty mnich, każdą minutę życia poświęcając ludziom.